Pod koniec 2001 roku, rozpoczęły się prace, których celem było odtworzenie przebiegu wałów grodziska. Wały, które w części północnej i

 

wschodniej były ledwie widoczne- uległy tak wielkiemu zniszczeniu, gdyż były swego czasu orane. Duże zniszczenia przyniosła także

 

eksploatacja piasku, pobieranego z terenu grodziska. W 1962 roku grodzisko, oraz teren osady - zostały wpisane do Rejestru Zabytków

 

Miasta Stołecznego Warszawy. Od tego czasu wysuwano projekty zagospodarowania terenu wczesnośredniowiecznego kompleksu

 

osadniczego, oraz występowano do władz miasta o utworzenie w tym miejscu rezerwatu archeologicznego. Pierwszy projekt przewidywał

 

rekonstrukcję formy grodziska, bramy, wieży obronnej, oraz zabudowy na podgrodziu. Koncepcja ta nie doczekała się realizacji. Do

 

uporządkowania terenu grodziska powrócono w roku 1977. Po raz pierwszy wówczas zrezygnowano z rekonstrukcji, na rzecz waloryzacji

 

reliktów. I tym razem pozostały jedynie opracowania, projekty i plany. Pod koniec lat 80-tych, powstał Społeczny Komitet Rewaloryzacji

 

Grodziska na Bródnie Starym. Z jego inicjatywy opracowano kolejny projekt, który przewidywał odtworzenie pierwotnego, owalnego

 

kształtu grodziska, oraz podwyższenie wałów poprzez nadsypanie części zniszczonych, do wysokości partii najlepiej zachowanych. Projekt

 

nie został wówczas zrealizowany, jednak nie stracił na aktualności i czternaście lat później doczekał się wreszcie realizacji.